Elk jaar ga ik mijn jeugdvriend Tom in Londen bezoeken en dan gaan we steeds enkele restaurants bezoeken. Twee jaar geleden hebben we The Ledbury gedaan en dit jaar stonden onder andere Dinner by Heston Blumenthal en Pollen Street Social op het programma. Toen ik op vrijdagvoormiddag in Londen aankwam, zijn we meteen de metro opgesprongen richting het Mandarin Oriental hotel, waar Dinner gehuisvest is. Via de ingang van het hotel kwamen we in de bar van het restaurant en werden we verder begeleidt naar een tafeltje dat een mooi uitzicht bood op Hyde Park. Het restaurant bestaat uit hout en leder als voornaamste materialen. Je hebt ook een mooi zicht op de activiteiten in de keuken.
|
Photo by Levana |
|
Photo by Mandarin Hotel |
We hadden grote verwachtingen want het was een restaurant van H.B., het heeft 2 sterren en in de San Pellegrino Worlds 50 Best Restaurants-lijst is het van plaats 9 in 2012 (nieuwkomer) al opgeklommen naar plaats 5 in 2014. Normaal dus dat we grote verwachtingen hadden. Is het echt de nr 5 van de wereld of een hype?
|
Ashley Palmer-Watts & Heston Blumenthal |
Bij Dinner kan je van de kaart kiezen of een lunchmenu nemen. Ook al had ik wel zin om eens van het bekendste gerecht van Dinner te proeven (Meat Fruit), toch hebben we gekozen voor het lunchmenu. Het lunchmenu bestond uit 3 gangen voor 38£ en met 3 glazen wijn kwam er nog eens 22,5£ bij.
|
Meat Fruit |
|
Lunch menu |
We begonnen met een glaasje champagne en dit deden we zonder een hapje. Blijkbaar werd dat daar niet gedaan. Toch iets dat we niet gewoon zijn. Een hapje laat je al eens proeven van de keuken en verlangen naar wat nog gaat komen. Hier zouden we dus moeten wachten tot het voorgerecht om van de keuken te kunnen proeven. Als voorgerecht hadden wij een ragout van varkensoor met een langzaam gekookt eitje, ansjovis en uien. Ik had nog nooit varkensoor geproefd maar hier smaakte dit zeer lekker. De combinatie met de fijne uitjes en het lopend eitje deden je verlangen naar meer! Het gerecht werd begeleidt door een uitstekende Spaanse wijn: Rioja Reserva 2008, Bodega Ruconia.
|
Ragout van varkensoor met een langzaam gekookt eitje, ansjovis en uien |
|
Rioja Reserva 2008, Bodega Ruconia, Spain |
Het geslaagde voorgerecht deed mij al verlangen naar het hoofdgerecht. Ik had gekozen voor de gebraden kwartel met kool. Dit waren de fijnste kwarteltjes die ik al had gezien. De kwartels waren ook licht gerookt en dit gaf een extra toets aan het gerecht. En als dat nog niet genoeg was, werd alles nog eens overgoten met een heerlijke saus. Toen ik op dit gerecht aan het wachten was, had ik in de verte een fles wijn zien staan die mij toch wel bekend voor kwam. En ja hoor, de wijn die ik bij dit gerecht kreeg, heb ik thuis ook in mijn kelder liggen. Het was een Chianti Classico Riserva 2011, Casale Dello Sparviero. Goed om te weten dat ik een goede smaak heb :) Mijn tafelgenoten hadden de Roast Pollack & Admirals Sauce gekozen. Deze werd geserveerd met zeevenkel, erwten, sjalotten, bruine boter en kappertjes. Ik heb mijn tafelgenoten niet horen klagen.
|
Gebraden kwartel met kool |
|
Roast Pollack & Admirals Sauce, zeevenkel, erwten, sjalotten, bruine boter en kappertjes |
|
Chianti Classico Riserva 2011, Casale Dello Sparviero, Tuscant, Italy |
Als dessert had ik de Millionaire Tart. Een taartje van gekonfijte chocolade en vanille-ijs. Met chocolade scoor je altijd bij mij. Niet het dessert was de ster van deze laatste gang, maar wel hetgeen wat in mijn glas kwam, namelijk een Pedro Ximenez 'Noe' 30 years, Gonzalez Byass. Zo dik als stroop en zo hemels! Iets wat ik niet snel zal vergeten :) Mijn tafelgenoten hadden ijs van de muskaatdruif, vergezeld van een mousse van Earl Grey tea en structuren van aardbei. Even geproefd en het smaakte heel zacht en fris.
|
Millionaire tart |
|
Muscadine ice |
Als algemeen besluit kan ik zeggen dat de gerechten zeer goed bereid en smaakvol waren. De ragout van varkensoor en de kwartel met de gerookte toets deden mij verlangen naar meer. Wat voor mij echter de uitschieter was, waren de wijnen. Drie van mijn lievelingswijnen die ik nu nog kan proeven als ik er aan terugdenk. Het restaurant is zeer internationaal omdat het gehuisvest is in een hotel. En daarom komt het volgens mij ook dat ze op nr 5 staan. De naam Blumenthal gemengd met een internationaal publiek geeft een hype en een hoge score. De service was zeer correct. Men probeerde losjes over te komen door in het begin een gesprekje aan te knopen maar het bleef toch allemaal een beetje afstandelijk. We hebben er een fijne tijd gehad en 2 sterren is volgens mij ook correct. Plaats 5 is dan een beetje teveel van het goede. Maar we gaan ons hoofd niet breken over de cijfertjes. Ik ga nog even nagenieten van het lekkere eten en wijnen. En ik ga ook al even denken aan wat nog komen moet, want in het najaar van 2015 staat voor mij Blumenthal's echte nr1 op het programma: The Fat Duck!
Dinner by Hetson Blumenthal
Mandarin Oriental Hyde park
66 Knightsbridge, London SW1X7LA
Website 'Dinner by Heston Blumenthal'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten