woensdag 29 oktober 2014

Risotto met geroosterde pompoen, salie, kastanje en pancetta (Jamie Oliver)

Pompoen, je kan er zoveel mee doen.  De pompoensoep van Jeroen Meus is hier ten huize Jacobs al een klassieker geworden.  Maar dit jaar wilde ik er nog iets anders mee proberen.  Ik schuimde het internet af opzoek naar een goed en lekker recept.  Na een tijdje kwam ik uit bij Jamie Oliver.  Vroeger lag deze chef mij niet zo vanwege zijn chaotisch werken, maar de laatste tijd moet ik zeggen dat hij een van mijn favoriete chefs is geworden.  Ik vind meer en meer recepten van hem die mij liggen.  Voor dit gerechtje met pompoen heb ik gekozen voor een echt herfst gerecht en dit in combinatie met een Italiaanse twist; een smeuïge risotto.  Ik heb gekozen voor een risotto met geroosterde pompoen, salie, kastanje en pancetta.
Ingrediënten:
  • 1 butternutpompoen
  • 1 eetlepel korianderzaad
  • 2 kleine gedroogde pepertjes
  • olijfolie
  • 12 plakjes pancetta of rookspek
  • 100 g kastanjes (vacuümverpakte zijn prima)
  • 1 bosje verse salie, gebruik alleen de blaadjes
Ingrediënten voor de risotto:
  • 650 ml gevogeltebouillon
  • 2 eetlepels olijfolie
  • klontje boter
  • 1 grote ui, fijngesnipperd
  • 2 teentjes knoflook, fijngehakt
  • ½ struik bleekselderij, fijngehakt
  • 400 g risottorijst
  • 2 wijnglazen droge witte vermout of droge witte wijn
  • 70 g boter
  • 100 g versgeraspte Parmezaanse kaas
Bereiding:
Verwarm de oven voor op 190 ºC. Snijd de pompoen doormidden, schep de pitten eruit en zet die opzij. Snijd de pompoen in de lengte in plakken van een halve centimeter dik.

Wrijf in de vijzel met stamper het korianderzaad, de gedroogde pepertjes met een mespunt zout en peper (of gebruik het uiteinde van een deegrol in een metalen kom). Bestrooi de pompoen met het mengsel en een lepel olijfolie. Schud het om zodat de pompoen er helemaal mee bedekt is.

Zet de pompoenplakken naast elkaar in een passende braadslede en bak ze ongeveer 30 minuten tot het vruchtvlees en de schil zacht zijn. Maak intussen de risotto.
Neem de pompoen uit de oven en leg de pancetta erover. Meng de pompoenpitten met de kastanjes, de salieblaadjes, een beetje olijfolie, zout en peper. Strooi dat over de pompoen met pancetta en zet alles nog 5-10 minuten in de oven tot de pancetta knapperig is.

Laat de pompoen wat afkoelen, schud de pancetta met kastanjes eraf en snijd het pompoenvlees klein. Het zal heel zacht zijn, maar dat hoort. Ik snijd de helft wat groter. Roer dit aan het einde van stap 3 door de risotto. Ga verder met het basisrecept, breng alles op smaak met zout en peper en bestrooi de risotto voor het opdienen met de pancetta, kastanjes, salieblaadjes en pompoenpitten.

Voor de risotto:
Verhit de bouillon. Verhit in een andere pan de olijfolie en boter en fruit de ui, de knoflook en de bleekselderij 15 minuten op heel laag vuur zonder ze te laten verkleuren. Voeg de rijst toe wanneer de groenten zacht zijn en zet het vuur hoger.

Bak de rijst al roerend ongeveer een minuut tot hij enigszins glazig wordt. Voeg er al roerend de vermout of wijn door. De scherpe kantjes van de alcohol verdwijnen, de rijst absorbeert het smakelijk extract.

Schep de eerste soeplepel hete bouillon met een flinke mespunt zout bij de rijst wanneer de wijn ingekookt is. Temper het vuur opdat de rijst niet te snel aan de buitenkant gaar wordt. Blijf lepels bouillon toevoegen en blijf roeren en masseer zo'n beetje het romige zetmeel de rijst uit. Laat iedere lepel bouillon opnemen voor je er de volgende bij schept. Dit duurt al met al ongeveer 15 minuten. Proef de rijst: is hij gaar? De rijst moet zacht zijn maar nog wel beet hebben. Wanneer de bouillon op is voor de rijst gaar is, kun je nog wat kokend water toevoegen.

Roer er van het vuur de boter en de Parmezaanse kaas door. Doe een deksel op de pan en laat hem 2 minuten staan. Dit is het belangrijkste onderdeel voor perfecte risotto want nu wordt hij onbehoorlijk romig en glad zoals het hoort. Eet de risotto zo snel mogelijk om van de mooie textuur te genieten.
Dit is een gerecht vol met heerlijke smaken.  De gekruide pompoen heeft de heerlijke smaak van de pancetta opgenomen.  De risotto die de gevogeltebouillon heeft opgenomen.  Er zit zoveel lekkers in dit gerecht.  Door de pepertjes krijgt het gerecht nog een extra 'kick' mee.  Het is wel een vrij zwaar gerecht.  Je serveert er dus best maar een klein beetje van.  Het gerecht vraagt misschien een beetje werk, maar het is beslist de moeite waard om het eens uit te proberen!

dinsdag 28 oktober 2014

Ratatouille van wilde boschampignons (Vrijmoed)

Deze ratatouille van wilde boschampignons doet mij erg denken aan toast champignon.  Bij dit gerechtje is er echter nog een amandelcrème, Parmezaan en plakjes ham aan toegevoegd.  Het is een klassiek gerechtje dat vol goeie smaken zit.  Wel opgelet, want de look in de amandelcrème smaakt erg door.  Dus je zal een avondje naar de look ruiken :) Het gerechtje is ideaal als voorgerecht en heel gemakkelijk te maken.
Ingrediënten:
4 sneden wit brood
300 gr boschampignons
1 sjalot
enkele plakjes rauwe ham
enkele takjes peterselie, fijngehakt
Parmezaan
boter
olijfolie
peper
zout

Voor de crème van amandelen:
handjevol broodkruim
2 el amandelen
2 teentjes look
20 cl volle melk
1 kl amandelolie
Bereiding:
Verwijder de korstjes van het brood. Snij de boterhammen in reepjes en vervolgens in blokjes.
Rooster de amandelen lichtjes. Doe ze in een blender samen met het broodkruim, één teentje look, de amandelolie en de melk. Mix tot een gladde crème.
Maak de boschampignons proper en snij ze klein. Snipper een sjalotje en een teentje look fijn. Stoof de champignons aan in een klontje boter samen met de look en het sjalotje. Breng op smaak met peper en zout. Laat even stoven en voeg als laatste de vers gehakte peterselie toe.
Bak ook de croutons goudbruin in een klontje boter. Kruid met peper en zout.

Leg enkele toefjes van de amandelcrème op het bord.  Dresseer hier de gebakken boschampignons, de rauwe ham en de broodcroutons mooi over. Rasp net voor het serveren er nog wat Parmezaan over het gerecht en werk af met verse peterselie en een likje olijfolie.

Bartholomeus - Pleasure arises from craftmanship, taste from love

Hoe sluit je een weekend mooi af?  Juist, met een etentje in Bartholomeus.  Bartholomeus stond op mijn to-do-lijsje van 2014 en ik wou ook wel eens weten of zijn tweede ster die hij vorig jaar binnen rijfde terecht was.  In Knokke was het dat weekend de 'Zoute Grand Prix' dus waren we enkele uren vroeger naar Knokke vertrokken om de prachtige bolides te bewonderen.













In het restaurant werden we vriendelijk ontvangen door gastvrouw Sandra.  We mochten plaats nemen aan een tafeltje waar we een mooi zicht hadden op de plaats die ons deze avond van zijn heerlijke producten ging laten proeven, de Noordzee.  Enig nadeel van het tafeltje was dat het dicht tegen de muur stond waardoor het moeilijk was om plaats te nemen in de zeteltjes.  Telkens wanneer ik wilde recht staan, stond het personeel klaar om de tafel een beetje te draaien zodat ik gemakkelijk kon rechtstaan.  Heel attent van hen, maar het zou toch gemakkelijker zijn mochten de tafels een beetje verder van de muur staan.  Gelukkig was dit maar het enige puntje van kritiek dat ik die avond had.














Sandra leidt de zaal, Bart zorgt in de keuken voor lekkernijen uit de Noordzee.  We hadden gekozen voor het 'Bartholomeus menu'.  Deze bestond uit vijf gangen en werd gestart met een glaasje champagne Mailly Grand Cru.  Daarbij werden 3 voorproevertjes geserveerd die werden bijgestaan door een mooie tekst: Pleasure arises from craftmanship, taste from love.  En de liefde voor zijn vak proefde je zeker terug in de amuses.


Bij het eerste gerecht stond de Zeebrugse garnalen centraal.  Deze werd vergezeld door kropsla die in twee bereidingen gepresenteerd werd: de gewone vorm met peterselie en in bladvorm van sorbet.
Garnalen 'Zeebrugge' - kropsla - peterselie - citroen
Het tweede gerecht bestond uit langoustine, tomaat en romige burrata.
Langoustine - tomaten - burrata
Voor het derde gerecht kregen we een mooi stukje zeebaars met spinazie, eidooierzwam en vlierbeskapper.
Zeebaars - spinazie - eidooierzwam - vlierbeskapper
Na de visgerechten was het tijd voor een stukje gevogelte.  Houtduif met wortel, sinaas en ajuin.
Houtduif - wortel - sinaas - ajuin
Het menu hebben we afgesloten met een frisse creatie van rode vruchten.
Dit is een van de goedkoopste menu's die ik al in een tweesterrenrestaurant ben tegengekomen.  Vijf gangen en een glaasje champagne voor 86€ (40€ voor aangepaste wijnen die rijkelijk werden bijgeschonken).  De keuken vond ik wel een beetje klassiek.  De gerechten waren allemaal zeer lekker, maar een echt wow-gevoel had ik niet.  Voor twee sterren had ik toch wat meer creativiteit verwacht.  Versta me niet verkeerd.  Het was een gastronomische avond, maar misschien ligt mijn lat iets te hoog en had ik er een beetje teveel van verwacht.  De volgende keer beter!
Website 'Bartholomeus'

woensdag 15 oktober 2014

Stroperig szechuanvarkensvlees met sesamzaad

Dit is een Chinees recept op zijn best.  Het varkensbuikspek wordt langzaam gegaard met specerijen, waardoor het alle heerlijke szechuansmaken opneemt.  Vervolgens wordt het omhuld met een volle, stroperige saus.  Het spek moet wel een tijdje opstaan maar het is zeker de moeite waard!  Het spek zit dan vol van smaak en lekker plakkerig.  Iets dat iedereen wel lust.
Ingrediënten:
2 eetlepels olie
1 chilipeper, grof gehakt
6 stuks steranijs
500 g varkensbuikspek, zonder bot,  in stukjes van 2,5 cm
2,5 cm gemberwortel, in dikke plakken
1 theelepel zeezout
1 eetlepel rijstazijn
2 eetlepels suiker
1 eetlepel sojasaus

1 eetlepel sesamzaad, plus wat extra voor erbij
Bereiding:
Verhit de olie in een wok op een hoof vuur.  Voeg zodra de olie begint te walmen de chilipepers en steranijs toe en roerbak ze 30 seconden, tot alles aroma’s vrijkomen.  Voeg het varkensbuikspek, de gember en het zoet toe en roerbak alles weer 2 tot 3 minuten, tot het vlees begint te verkleuren.

Voeg 5 dl heet water toe, zodat alles net onderstaat, en roer alles even goed door.  Breng het geheel aan de kook, dek de pan af, zet het vuur laag en laat het vlees 1,5 uur sudderen, tot het helemaal gaar en mals is.  Neem het vlees met een schuimspaan uit de wok en leg het opzij.  Schep het teveel aan vet met een lepel van het kookvocht.

Klop de azijn, suiker, sojasaus en 1 eetlepel water in een kleine kom door elkaar een doe het mengsel in de wok.  Zet het vuur hoog en laat de saus onder voortdurend roeren 5 minuten koken, tot hij voor de helft ingekookt is.


Doe het verkensvlees terug in de wok, voeg het sesamzaad toe en roerbak alles 2 tot 3 minuten, tot de saus heel dik en stroperig is en het varkensvlees geheel omhult.  Strooi er nog wat sesamzaad over en dien het gerecht op.

woensdag 8 oktober 2014

Amandel-vijgentaart

Het is de tijd van de vijgen dus maken we een lekker vijgentaartje.  Als ik eerlijk mag zijn, dan moet ik zeggen dat het een van de beste taarten is die ik al gemaakt heb.  Een ideaal dessert om een wildmenu mee af te sluiten.  Of om in het weekend te maken en deze dan de zondag bij de bomma op te peuzelen.  Probeer deze zeker eens uit.  Je zal het je zeker niet beklagen!
Ingrediënten:
  • 1 vel bladerdeeg
  • 10 rijpe verse vijgen
  • 150 g vijgenconfituur (+ wat extra om af te werken)
  • 200 g malse boter (+ wat extra voor taartbodem)
  • 180 g bloem (+ wat extra voor taartbodem)
  • 125 g kristalsuiker
  • 125 g bloemsuiker (+ wat extra om af te werken)
  • 125 g amandelpoeder
  • 125 g melk
  • 2 eieren
  • enkele druppels amandelextract 
Bereiding:
  • Verwarm de oven voor tot 160°C.
     
  • Gebruik een keukenpenseel om de binnenzijde van de taartvorm in te vetten met een beetje boter. Strooi er vervolgens wat bloem over, en zorg dat ze blijft kleven aan het vet. Schud de overtollige bloem eruit.
     
  • Bedek de taartvorm met het vel bladerdeeg. Druk het deeg zorgvuldig aan.
     
  • Rol met de deegrol over de rand van de vorm, zodat de overhangende restjes deeg eraf gesneden worden.
      
  • Leg een vel bakpapier over de taartbodem en giet er baklinzen of bakgewichtjes in.
     
  • Bak de taartbodem gedurende 30 minuten in de hete oven van 160°C. (blind bakken)
     
  • Maak de vulling voor het gebak. Weeg alle ingrediënten zorgvuldig. Doe alvast de malse boter en de kristalsuiker in de mengkom van de keukenmachine.
     
  • Plaats het K-hulpstuk en laat de machine draaien, tot beide ingrediënten perfect vermengd zijn.
     
  • Voeg de eieren toe en even later de het amandelpoeder en de bloemsuiker.
     
  • Schenk de melk in een straaltje in de mengkom, voeg enkele druppels amandelextract toe en als laatste schep je de bloem in delen bij het beslag.
     
  • Halveer de verse vijgen en lepel het vruchtvlees in één vlotte beweging uit elk half exemplaar. Hak het vruchtvlees grof en schep het in de pot met beslag.
     
  • Laat de machine heel kort draaien en meng alles een laatste keer met een pannenlikker.
     
  • Haal de blind gebakken taartbodem uit de oven en verwijder de baklinzen of gewichtjes. Hou de oven warm op 160°C.
     
  • Smeer een royale laag vijgenconfituur over de voorgebakken bodem.
     
  • Schep de taartvulling met verse vijgen in de taartbodem en strijk het oppervlak glad met de pannenlikker.
     
  • Bak de taart gedurende zo’n 60 minuten in de oven van 160°C. Controleer of de taart voldoende gebakken is door er even in te prikken. Er mag geen beslag aan de prikvork kleven. Laat het gebak afkoelen.
     
  • Strijk het oppervlak van de taart in met wat extra vijgenconfituur en bepoeder ze met een laagje bloemsuiker 
Video 'amandel-vijgentaart'

Restaurant Le Clos des Recollets (Durbuy)

Voor onze tweede avond in Durbuy zochten we een restaurantje in het stadje zelf.  Mijn vrouw liet haar oog vallen op het gezellige restaurant van het hotel Le Clos des Recollets.  We hebben meteen een tafeltje gereserveerd voor 's avonds.  's Avonds aangekomen bleek dat we goed hadden gedaan om vooraf te reserveren want het restaurant zat volledig vol.
Het restaurant heeft zijn authentieke architectuur behouden.  De tafels en stoelen zijn mooi in het wit aangekleed en het restaurant zelf baadt in grijze tinten.

We zijn gestart met de volgende aperitiefhapjes: geitenkaas met een stukje vijg, een koud kreeftensoepje en een stukje gemarineerde vis.  De hapjes waren lekker maar ik was nog niet meteen overtuigd dat het een gastronomische avond ging worden.  Mede misschien ook wel omdat het achter de bar nogal rommelig was.  Daar stonden zoveel zaken die daar eigenlijk niet thuis hoorden.  Zet deze spullen op een andere plaats zodat de bar er proper bij ligt.  Op deze manier krijg je meteen ook al een beter indruk.
Gelukkig werden mijn twijfels bij het eerste voorgerecht meteen weggenomen.  Er werd meteen uitgepakt met een lekker fris gerechtje: een torentje van kreeft en zoet-zuur knolraap, crème van avocado en gekonfijte citrusvruchten.  Een fijn gerechtje dat er qua smaken en presentatie pal op zat!  Ik kreeg al meteen het gevoel dat deze avond een mooie afsluiter van ons weekendje Ardennen ging worden.
Torentje van kreeft en zoet-zuur knolraap, crème van avocado en gekonfijte citrusvruchten
Bij het tweede voorgerecht gingen we al weer uit de bol want dan kregen we St-Jakobsschelpen voorgeschoteld.  Deze werden gepresenteerd met artisjok, gekonfijte tomaatjes, gnocchis met basilicum en sausje van hen.  Een kommetje vol lekkere Mediterraanse smaken.
St-Jakobsschelpen, artisjok, gekonfijte tomaatjes, gnocchis met basilicum, saus van hen
De herfst is in het land en dan breekt ook het wildseizoen aan.  We kregen dan ook ons eerste stukje wild van het seizoen.  Een medaillon van hert met herfstsmaken, een peertje en wilde bessen.  Dit maakte van mij een heel gelukkig mens.  Na al die maanden wachten, kan ik terug genieten van al dat lekker wild mmm heerlijk!
Medaillon van hert met herfstsmaken, peertje en wilde bessen
Als dessert kregen we een crème brûlée op een originele wijze.  De brûlée was in de vorm van ravioli.  Deze werd bijgestaan door een coulis van koffie en ijs van peperkoek.  Het was de eerste keer dat ik ijs van peperkoek proefde en dit viel zeer goed mee.  Deze ging goed samen met de brûlée.
Ravioli van "crème brûlée", coulis van koffie en ijs van peperkoek
Had ik aan de start van deze avond nog enkele twijfels, dan heeft de kok daar snel brandhout van gemaakt.  Hij heeft ons mooie klassieke gerechten gepresenteerd, waar de smaak helemaal top van was!  Het hoeft niet altijd modern, hip en vernieuwend te zijn.  Een mooi klassiek en smaakvol gerecht kan mij ook nog altijd bekoren.  Het is een restaurantje om te onthouden voor als we in december de kerstmarkt van Durbuy gaan bezoeken :)

Website Le Clos des Recollets

maandag 6 oktober 2014

Veggie burrito met quorn

De Groene Gault&Millau Benelux 2015, een lijst met de beste groenterestaurants, markten en speciaalzaken van de Benelux.  Het beste groenterestaurant van Vlaanderen: Graanmarkt 13 van Seppe Nobels.  Steeds meer restaurants kiezen voor gerechten met enkel groenten.  We hebben het dan niet over een saai bordje met groentjes, maar over kleur- en smaakrijke gerechten.  De koks specialiseren zich erin en zo ontstaan er echte groenterestaurants.  Groente is het nieuwe vlees.
Seppe Nobels - Graanmarkt 13
Daarom kon ik niet achter blijven.  Ik ben een echte vleeseter en heb dus nog nooit een gerecht zonder vlees of vis gemaakt.  Een schande eigenlijk.  Vorige week zag ik op de site van Jeroen Meus een vegetarisch gerecht dat sterk aanleunt bij een van mijn favoriete gerechten: enchiladas. Het ideale moment om het dus eens uit te proberen.
Ingrediënten:
  • 200 g bulgur
  •  zout
  • uien
  • scheutje olijfolie
  • 40 g gember (stukje knol)
  • rode chilipeper
  • 2 teentjes look
  • wortel
  • 200 g kerstomaatjes
  • 200 g gehakt van quorn (vleesvervanger)
  • snuifje komijnpoeder
  • snuifje paprikapoeder
  • snuifje currypoeder
  • snuifje gemalen steranijs
  • 40 g tomatenpuree (geconcentreerd)
  • 400 g tomatenstukjes (blik)
  • 250 g rode bonen
  • tortillavellen
  • 1 dl zure room
  • 1 limoen 
Bereiding:
  • Weeg de nodige hoeveelheid bulgur en doe de tarwekorrels in een kookpot. Schep er een dubbele hoeveelheid water bij (2 delen water per deel bulgur) en voeg een snuif zout toe. Breng het mengsel aan de kook op een matig vuur. Respecteer de kooktijd die op de verpakking vermeld staat en de tarwekorrels zullen het water opzuigen en beetgaar worden.
     
  • Pel de uien en snipper ze grof. Stoof de stukken ui in een scheut hete olijfolie op een matig vuur.
     
  • Hak intussen de geschilde gemberknol in zo fijn mogelijke stukjes. Roer de gember door de gestoofde uien.
     
  • Snij de rode chilipeper zo fijn mogelijk, al dan niet met de hete zaadjes erin. Beslis hoe pikant je wil werken en stoof een hoeveelheid chilipeper mee, naar persoonlijke smaak. Van mild tot vurig.
     
  • Pel de tenen look, hak ze fijn en roer ze door alles wat stooft.
     
  • Schil de wortelen, snij de penen eerst overlangs in twee en vervolgens in kleine stukjes. Doe de blokjes wortel en de hele kerstomaten in de pot.
     
  • Strooi het vegetarisch gehakt in de pot.
     
  • Kruid de groentemix met quorn met een snuif komijnpoeder, een snuif paprikapoeder, een snuif currypoeder en een bescheiden snuifje gemalen steranijs. Roer en laat de specerijen heel even meebakken.
     
  • Roer er de tomatenpuree doorheen, laat de rauwe smaak wegbakken en vervolgens gaan de blokjes tomaat-uit-blik erbij, samen met een scheutje water.
     
  • Spoel de rode bonen in een zeef onder stromend water. Laat ze uitlekken en voeg ze toe aan de burrito-vulling.
     
  • Laat de bereiding enkele minuten pruttelen op een zacht vuur, tot de groenten gaar zijn. Proef en voeg naar smaak wat zout toe.
  • Meng de bulgur met de groentesaus.
     
  • Verwarm de tortillavellen in een hete oven (180°C) of in een droge pan. Kort en krachtig.
     
  • Schep een flinke portie van de groentemix met bulgur en quorn op elke tortilla. Rol de dunne koek op en snij de burrito vervolgens in twee of drie gelijke stukken.
     
  • Serveer de stukken veggie-burrito tekens met een een lepel (losgeroerde) zure room.
Ik moet eerlijk zeggen dat het echt heel lekker was.  Qua smaak was het juist hetzelfde als bij de Enchiladas.  De quorn is natuurlijk goed gekruid met de vele specerijen.  De vulling is wel verfijnder.  Bij een enchilada met gehakt heb je echt een volle beet en zit je achteraf echt vol.  Bij deze veggie burrito heb je een lichtere beet en na de maaltijd heb je geen overvolle maag.  Deze veggie-experience is goed meegevallen en zeker voor herhaling vatbaar!

Filmpje 'Veggie burrito met quorn'

zondag 5 oktober 2014

Alfajores > Peruaanse karamelkoekjes

In juni ben ik in Londen in een restaurant van Martin Morales gaan eten en sindsdien ben ik helemaal in de ban van hem.  Vorige maand is hij de Nederlandse versie van zijn boek 'Ceviche' komen voorstellen en heeft hij een demonstratie gegeven.  Helaas kon ik er niet bij zijn.  Maar ondertussen ligt zijn kookboek hier wel al in huis :) Dus tijd om er iets uit te maken.  Het zijn de Alfajores geworden, Peruaanse karamelkoekjes.  Deze koekjes kwamen via de Moorse invloed op de Spanjaarden naar Peru.  In heel Latijns-Amerika zijn er varianten van te vinden, maar in Peru worden ze met een laagje Peruaanse dulce de leche (manjar blanco) ertussen gemaakt.
Ingrediënten voor het deeg:
250 gr bloem, plus extra om te bestuiven
50 gr maïzena
175 gr zachte boter, in blokjes
50 gr poedersuiker, plus extra om te bestuiven
1 eidooier
1 eetl. vanille-extract
Ingrediënten voor de Peruaanse dulce de leche:
200 ml room
200 ml gecondenseerde melk
kaneelstokje
3 kruidnagels
1 theel. vanille-extract
Bereiding:
Zeef de bloem en de maïzena in een grote kom en vermeng ze.  Klop in een andere kom de boter met de poedersuiker, eidooier en het vanille-extract tot een bleke, romige massa.  Voeg de gezeefde en maïzena toe en vermeng alles tot een glad deeg.  Maak er een bal van, wikkel die in plasticfolie en leg hem minstens een uur in de koelkast.

Maak ondertussen de Peruaanse dulce de leche.  Doe de room en gecondenseerde melk in een pan.  Voeg een kaneelstokje, de kruidnagels en vanille-extract toe en breng aan de kook.  Zet als het flink kookt het vuur laag en kook het mengsel op laag vuur al roerend om te voorkomen dat het aan de bodem van de pan blijft plakken.  Zet het vuur uit als het mengsel is ingedikt (u kunt er dan met een houten lepel een duidelijke zichtbare streep in trekken) en een lichte karamelkleur heeft gekregen.  Zeef het mengsel.

Verhit de oven op 160°C.

Bestuif het werkvlak met bloem en rol de helft van het deeg uit tot een dikte van 5 mm.  Steek met een uitsteekvorm van 5 cm doorsnee cirkels uit het deeg en leg ze op een met bakpapier beklede bakplaat.  Herhaal met de rest van het deeg.

Bak de koekjes 20 minuten in de hete oven of tot ze aan de randen heel lichtbruin zijn.  Laat ze op een taartrooster afkoelen.

Plak steeds 2 koekjes op elkaar met een laagje Peruaanse dulce de leche ertussen en bestrooi ze met poedersuiker.

Het zijn mooie elegante koekjes die heerlijk naar kaneel smaken.  Smakelijk!