Foute restaurants

In mijn reviews vind je vaak de lofbetuigingen 'lekker', 'hemels', ... terug.  Ik krijg dan ook soms de vraag van sommige mensen of ik nooit op plaatsen ga eten waar het echt op niets trekt.  Dit valt niet zoveel voor omdat ik op voorhand goed mijn research doe.  Voor dat ik een restaurant bezoek kijk ik eerst naar de menu, het interieur en lees ik enkele reviews.  Op deze manier kan ik al inschatten aan wat ik mij kan verwachten.  En als ik al eens ergens slecht heb gegeten dan ga ik daar niet over schrijven.  Het is nog altijd maar mijn mening dat ik neerschrijf en het is die mensen ook nog altijd hun broodwinning.  En deze wil ik zeker niet afnemen.

Toch ben ik in mijn leven al op 3 plaatsen geweest waar ik het echt triestig vond.  Een eerste maal was in een Italiaans restaurant.  Op Italiaanse restaurants ben ik erg kieskeurig, maar de reviews van dit restaurant waren erg lovend.  Het menu zag er veelbelovend uit en het interieur zag er ook mooi uit.  Ik daar naartoe maar het was een hele teleurstelling.  Nog een geluk dat er bij de beschrijving van het restaurant nog vermeld stond dat het om een Italiaans restaurant ging want de hele avond heb ik geen stukje Italië geproefd.  Het was er gewoon brasserie-eten en dan nog zonder iets van smaak.  Als ik aan Italië denk dan denk ik aan mooie producten die barsten van de smaak.  Wel die was hier ver zoek.  Ook het personeel was niet zo beleefd en niet zo professioneel.  Blijkbaar was ik daar de enige met deze mening want het restaurant heeft nog altijd goed te doen.  Mja, smaken verschillen hé.

Mijn tweede maal was in een Amerikaans steakrestaurant.  Ik had er op voorhand niet zoveel van verwacht en eigenlijk was het nog minder dan mijn verwachtingen.  Als voorgerecht hadden we een carpaccio van rund en kaaskroketten.  De carpaccio was volledig naar de filistijnen geholpen doordat ze er veel te veel peper hadden opgedaan.  Jammer.  Hoe moeilijk is het om een kaaskroket te bakken?  Blijkbaar heel moeilijk want hen was het blijkbaar niet gelukt.  Van binnen was hij nog koud.  Alweer een afknapper.  Over naar het hoofdgerecht: steak met frietjes.  De steak op zich was redelijk maar de presentatie was rampzalig.  Hij was er precies vanop 100 m erop gegooid.  Smijt er nog een blad sla bij en wat blubber saus en het gerecht is af.  Het was echt triestig.  Maar blijkbaar was ik terug alleen met mijn mening want het restaurant zat volledig (gelijkvloers, 1ste verdiep en groot terras) vol.  Zijn er dan zoveel mensen die zo lage eisen stellen aan voedsel?  Het is zo jammer dat deze mensen genoegen nemen met zo'n triestig eten.  Wat zou de chef zelf denken over zijn gerechten?  Van fierheid kan hier toch geen sprake zijn.

Het derde restaurant heb ik over een tijdje bezocht.  Een restaurant met een bib gourmand menu.  En daar bovenop kon je het menu nog krijgen aan de 2for1 formule.  Ik had het menu op de website bekeken en dat zag er echt veel belovend uit.  Ook het interieur zag er op de website heel mooi uit.  Helaas.  Toen we aan het restaurant aankwamen zag ik aan  het raam zeker 20 Chinese gelukspoesjes staan.  Ik keek eerst nog even naar het huisnummer want 'waren wij hier wel aan het juiste adres?'.  Blijkbaar wel.  Eenmaal binnen waande ik mij in Vlaanderen, China én nog eens Italië.  Zo divers was het interieur.  Over naar het menu want dat zag er veelbelovend uit.  De presentatie was heel goed.  Daar was niets op af te keuren.  Maar helaas was gans hun aandacht naar de presentatie gegaan en waren ze de smaak vergeten.  In bijna alles zat er niets van smaak of ze hadden er een mierzoete saus overgegoten.  Echt zonde!  En bij één gerecht waren ze zelfs het hoofdingrediënt vergeten.  Niet te begrijpen.  Bij de afrekening waren ze het '2for1' begrip vergeten maar daar heb ik hun attent op gemaakt want hier wou ik absoluut niet meer voor betalen.  Zelfs al mag ik hier nog gratis komen eten, ik zou het nog niet doen.  Maar blijkbaar was ik terug de enige want voor een doordeweekske dag zat dit restaurant zeer goed vol.  Je zou denken dat ze allemaal kwamen voor de 2for1-formule, maar neen hoor.  Veel mensen aten à la carte en je merkte dat dit niet hun eerste bezoek was.  Op de bezetting voor een doordeweekske dag zouden veel chefs jaloers zijn, maar op de prestaties van de chef absoluut niet.  Terug stel ik mij de vraag: 'Waarom stellen mensen zich tevreden met minderwaardig eten?'.  Ik denk omdat ze van niet beter weten?  Ze het gezelschap belangrijker vinden dan het eten op zich?  Ze niet verder zoeken?  Ze niet kritisch zijn?  ...

Ik wil zeker niet elitair overkomen als de alleswetende man en de man die alles beter lijkt te weten en kunnen.  Zeker niet!  Ik ben maar een gewone man die erg veel houdt van lekker eten en waarbij ik door de jaren heen toch al een beetje kennis heb opgebouwd om te weten of een gerecht goed in elkaar zit.  Of wanneer ik 'in de zak' wordt gezet.  Als ik bij zo'n restaurants ga eten dan breekt mijn hart.  Waar zit de fierheid van deze chefs???  Sommige chefs kunnen voor een lage prijs een menu geven met prachtige producten die barsten van de smaak.  En andere chefs geven voor dezelfde prijs dan een kaaskroket, steak friet en chocomousse ...  Moest het dan nog vers, zelfgemaakt en lekker zijn dan eet ik dit nog met plezier op.  Maar meestal kunnen ze dit zelfs nog niet.  En meestal zit de kudde mensen bij deze laatste restaurants.

Ik heb voor deze blog de titel 'Foute restaurants' gekozen omdat deze restaurants echt wel 'foute' gerechten brengen.  Qua producten, bereiding, presentatie, ... gaan zij echt wel de mist in.  Ik vraag mij dikwijls af of er in hun team niemand is die eens zegt 'dit gerecht trekt echt op niets', 'kan dit gerecht niet anders gepresenteerd worden?', 'Kan ons interieur niet beter?', ...  Veranderingen hoeven echt niet groots en duur te zijn.  Soms kan een een simpele verandering al wonderen doen.  Less is meestal more.  Helaas begrijpen ze het niet of zijn ze het verleerd.

Gelukkig zijn er ook nog altijd veel chefs die het wel goed doen.  Die zichzelf en hun gerechten steeds in vraag stellen en ze altijd proberen te perfectioneren.  Chefs die steeds opzoek gaan naar nieuwe producten, nieuwe gerechten, nieuwe presentatietechnieken, ...  Chefs die meer uren kloppen dan dat er in een dag zijn.  Chefs die met liefde en passie koken!  Die er voor leven.  Die de mensen mooie momenten bezorgen waar ze met plezier aan terug denken.  Veel respect daarvoor en bedankt!