zaterdag 31 januari 2015

Aziatisch stoofpotje van lamsvlees met rijst en papadums

Vandaag eens naar de Aziatische winkel geweest en veel lekkere ingrediënten meegebracht.  Dus daar moest ik iets mee maken.  Het Aziatisch lamsstoofpotje van Jeroen Meus stond al een tijdje op mijn 'favorieten' balk en nu was het dus de uitgelezen moment om het eens klaar te maken.  Bij een stoofpotje of een curry heb ik graag een broodje zodat ik eens kan mee 'doppen'.  Deze keer heb ik voor papadums gekozen.  Papadums worden gemaakt van linzenmeel en lijken op krokante pannenkoekjes.  Met de papadums kan je gemakkelijk het vlees en rijst mee opscheppen.  Bestek wordt overbodig.  Ik hou ervan om met mijn handen te eten.  Contact met het voedsel!  Het stoofpotje is smeuïg, licht pikant en vol lekkere exotische smaken.  Het stoofpotje heb ik zeker 90 minuten in de oven laten staan waardoor het lamsvlees lekker mals was.  Het gerecht vraagt zoals alle stoofpotten een beetje tijd, maar het is zeer gemakkelijk om het te maken.  Een ideaal gerechtje voor in het weekend.  Smakelijk!

Ingrediënten:
  • 1 kg lamsvlees in stukken
  • 1 middelgrote courgette
  • 1 aubergine
  • 2 uien
  • 2 teentjes look
  • 50 g gember
  • enkele takjes koriander
  • 3 limoenblaadjes (bij voorkeur diepgevroren)
  • 1 stengel citroengras
  • 3 dl kokosroom (of -melk), ongezoet
  • 1 eetlepel sambal (naar smaak)
  • scheutje sojasaus
  • scheutje olijfolie
  • peper
  • zout
  • 250 g basmatirijst (of rijst naar keuze)
  • gefrituurde uitjes (type ‘Bicky-uitjes’)
  • enkele papadums
Bereiding:
  • Verhit een flinke scheut olijfolie in een ruime stoofpot, op een matig vuur.
     
  • Doe de stukken lamsvlees in de pot en kruid het vlees met peper van de molen en wat zout. Laat het vlees enkele minuten onaangeroerd liggen tot er alvast één zijde goudbruin gekorst is.
     
  • Draai de stukken stoofvlees om en laat ze nog enkele minuten kleuren. Het vlees hoeft in geen geval gaar te zijn. Enkel een goudbruine korst is van tel.
     
  • Opmerking: Bak een grote hoeveelheid vlees in twee of meer beurten. Teveel opeengestapeld vlees in de pot verliest veel vocht en dus kun je het moeilijk een krokant korstje geven.
     
  • Pel tussendoor de uien, halveer ze en snij ze in grove snippers. Pel de tenen look en plet ze tot pulp.
     
  • Schil het stukje gemberknol en hak het vezelig stukje wortel in zo klein mogelijke stukjes.
     
  • Schep de gekleurde stukjes lamsvlees uit de pot en zet ze even opzij.
     
  • Verwarm de oven voor tot 160°C.
     
  • Doe aansluitend de uisnippers, de stukjes gember en de lookpulp in de pot en roer. Laat de uien enkele minuten bakken op een ‘gebalanceerd’ vuur.
     
  • Spoel de aubergine en de courgette. Snij de twee groenten ongeschild in gelijke blokjes van ongeveer 1 cm breed.
     
  • Schep de sambal in de pot met ui en roer meteen. Laat het pittige goedje kort meebakken en schenk een scheutje water in de pot. Roer alle smakelijke aanbaksels los en zet het vuur zacht.
     
  • Voeg de stukjes aubergine en courgette toe en laat de groenten kort bakken. Voeg indien nodig wat extra olijfolie toe.
     
  • Schep de voorgebakken stukken lamsnek opnieuw in de pot.
     
  • Schenk de kokosroom of -melk erbij en voeg extra smaak toe onder de vorm van limoenblaadjes en een stengel citroengras. Kneus het citroengras, alvorens het in de pot gaat.
     
  • Zorg ervoor dat het vlees voor 2/3 onder staat in saus. Voeg eventueel een beetje water toe en doe een snuif zout in de pot.
     
  • Plaats het deksel op de stoofpot en schuif hem in de oven van 160°C. (Alternatief: gaar het gerecht op een zacht vuur.) Laat het lamsvlees zo’n anderhalf tot twee uur stoven.
  • Kook de rijst gaar, volgens de voorschriften van de fabrikant. Ik verkies basmati, maar kies gerust je favoriete soort. Rijst in gedoseerde kookbuiltjes zijn het meest gemakkelijk.
  • Spoel de takjes koriander schoon en pluk de blaadjes los.
     
  • Haal de stoofschotel met lam uit de hete oven. Verwijder de uitgekookte stengel citroengras en de limoenblaadjes.
     
  • Proef en roer een scheutje sojasaus door de bereiding. Ter vervanging van klassiek keukenzout.
     
  • Schep de gare rijst op een ruime serveerschaal en maak een kuiltje in het midden. Lepel daarin stukken lamsvlees met saus.
     
  • Werk de dampende schotel af met blaadjes koriander en krokante gefrituurde uisnippers. Je kent ze wellicht best als ‘Bicky-uitjes’ die de friturist gebruikt.
  • Leg de papadums een voor een gedurende 5 seconden in de friteuse.  Laat ze uitlekken op keukenpapier.

donderdag 29 januari 2015

Hostellerie L'Esco

Sinds 2012 heeft Wetteren eindelijk een culinair restaurant.  Toen zijn Stef Buellens en Nadia Mareels naar Wetteren verhuisd en hebben ze in de geklasseerde directeurswoning Dauwe-d'Huyge Hostellerie L'Esco geopend.  Iets waar ik als Wetteraar trots op ben!
Voordien hadden Stef Buelens en Nadia Mareels al naam gemaakt met hun restaurant 'Dorp 5' te Leest.  En tussen door heeft Buelens nog kennis opgedaan bij De Pastorale en de nr1 ter wereld 'Noma'.
Photo by avandendorpe.be
Een drietal jaar geleden was ik al eens gaan eten bij L'Esco en hetgeen ik daar nog had van onthouden was dat het een zeer experimentele keuken was.  Vernieuwing is een pluspunt en dus moest ik nog eens langsgaan.  Het interieur is klassiek en dit wordt aangevuld met moderne kunst.  In een ruimte heb je zelfs zicht op de keuken.  Ook de tafel is klassiek opgedekt en het servies brengt een moderne toets aan tafel.  De tafel was mooi ingedekt, maar naar mijn mening was het iets te druk.  Zeker wanneer de teasers aan tafel kwamen, was het even zoeken naar een plekje.

Er wordt gewerkt met een 'carte blanche'.  De chef beslist wat er op je bord komt.  Je kan zelf kiezen uit hoeveel verrassingen je menu bestaat.  Wij kozen voor de gulden middenweg en gingen voor 4 gangen.  Nog even mee geven dat je op 'Foodie Mondays' voor een all-in formule kan kiezen (85€).

Bij de teasers liet Stef Buelens al direct zien wat hij in huis had.  We zijn gestart met grissini van ziltige plantjes en een mousse van haring.  Mooie smaken en combinatie, maar ik vond dat de grissini iets krokanter mocht zijn.
 De tweede teaser was een oester met een schuimpje van gin tonic.  De smaak van de G&T kwam er mooi door.  Deze teaser zat goed en dat beaamde ook de rest van het gezelschap.
De derde teaser was tapioca met ziltige plantjes en garnaaltjes.  De vierde was een slakje in tempura gewikkeld.  Creatieve en niet alledaagse hapjes.
Het aperitief afsluiten met een knaller zodat je verlangt naar het menu doe je zo: een kwarteleitje dat nog lopend was met een vleugje truffel.  Dit was een knaller in je mond!  Nog even meegeven dat we als aperitief een Sander Sekt 2012 dronken.
Bij het menu kregen we zelfgemaakt zuurdesembrood met boter die met karnemelk en gerookt zeezout was opgewerkt.  Het hoofdingrediënt bij de eerste gang was langoustine en deze werd vergezeld van avocado, goudbloem, kardemom en ijs van bearnaise.  Het was een mooie koud-warme conbinatie waarvan het ijs een nieuwe ontdekking was.  In het glas kwam een Fritsch Gruner Veltliner Steinberg 2013.  Een wijn uit Oostenrijk met nog een lichte bubbel die voor een mooie overgang van het aperitief naar de wijnen zorgde.
Langoustine, goudbloem, kardemom, ijs van bearnaise, langoustine
Het tweede gerecht was een in hoeveboter gebakken skrei met een zalfje van bloemkool, dille-olie en Oost-Indische kers.  Dit gerecht kreeg het gezelschap van Cairanne blanc 2012 Bethet Rayne.
Skrei, bloemkool, dille-olie, Oost-Indische kers
Als hoofdgerecht kregen we een mooi stukje bosduif met structuren van sjalot.  Daarbij kwam babyprei en een groene kruidensaus.  Als laatste wijn kregen we eentje van het huis Clos d'Elu 2010 Anjou.
Bosduif, sjalot, babyprei, groene kruidensaus
Moelleux kun je in vele restaurants krijgen en vaak krijg je dit met een bolletje ijs en een paar rode vruchten.  Lekker maar weinig creatief.  Stef Buelens heeft dit dessert naar een hoger niveau gebracht door de moelleux te serveren met een sabayon van Orval, abrikoos en een chibouste van bier.  Een hemels dessertje om het menu mee af te sluiten!
Moelleux, sabayon van Orval, abrikoos, chibouste van bier
De lunch sloten we af met een koffie en nog enkele mignardises.
Nog even meegeven dat de sommelier, Jasper Van Papeghem, dit jaar in de finale zat van 'Beste Sommelier van België 2014-2015'.  Zeker verdient want als hij de wijnen voorstelt merk je dat hij heel gepassioneerd is.
L'Esco verdient voor mijn part gerust een ster.  Als je ziet hoe vlug andere restaurants een ster verdienen, dan mag L'Esco er zeker een krijgen.  Het prachtig pand, de hoogstaande gerechten van Stef en de lekkere wijnen van Jasper zorgden er voor dat we alweer een mooie namiddag hadden.
Nadia Mareels & Stef Buelens - Photo by nieuwsblad.be

maandag 26 januari 2015

Coeur d'Artichaut

De ondernemer Eric De Wagenaere voorziet Gent van lekkere hippe eetplekjes.  Zijn bekendste restaurant is Coeur d'Artichaut, maar daar kom ik straks nog op terug.  Daarnaast heeft hij ook een catering en de succesvolle pop-up restaurants 'Gaston' en 'M with a View'.  Enkele weken geleden heeft hij zelfs een nieuw restaurant gelanceerd: Alice.  Genoemd naar zijn moeder en op de menukaart staan allemaal klassiekers die bij hem thuis op tafel kwamen.  'Alice' is geopend op het vorige adres van Coeur d'Artichaut.  Coeur d'Artichaut is verhuist naar een nieuwe locatie, namelijk het Marriott hotel in Gent.
Alice - Photo by Alice Facebook
Alice - Photo by Alice Facebook
Coeur d'Artichaut volg ik al een hele tijd omdat het mooie interieur mij ten zeerste aanspreekt.  Door de houten meubels, een boekenkast, een stoof, ... krijg je het gezellige huiskamer-gevoel.  En het meest kenmerkende van het restaurant, de borden tegen de muur, maakt het restaurant helemaal af.  Wat ook een meerwaarde geeft aan het restaurant is dat je in de ene huiskamer zicht hebt op de keuken en je in de andere huiskamer zicht hebt op Gras- en Korenlei.
Photo by Coeur d'Artichaut Facebook
Naast het mooie interieur, moet je in Coeur d'Artichaut ook zijn voor de lekkere menukaart.  Maar in plaats van een lunch of diner, kozen we deze keer voor een brunch.  Je betaalt 45€ voor de formule en daarvoor kan je van 11u30 tot 15u genieten van een heerlijk buffet.  Aan tafel begonnen we met een glaasje prosecco en kregen we een woordje uitleg.  Alle dranken (prosecco, frisdranken, sappen, koffie, water en wijnen) zijn in de prijs inbegrepen.  Er is een koud buffet met charcuterie, kaas, vis, fruit en yoghurt.
Daarnaast is er een warm buffet met roerei, spek, quiche en de Vlaamse klassiekers stoverij en frikandon met kriekjes.


In het midden van de kamer komen de zoetebekken zeker aan hun trekken.  Op de tafel vind je allerlei koffiekoeken en lekkere desserts terug zoals chocomousse met advocaat, sabayon, kleine oliebollen en nog zoveel meer.


Chocomousse met advocaat, sabayon, oliebol, ...
Als extraatje krijg je nog een klein gerechtje aan tafel geserveerd.  We kregen een kommetje met kalfszwezerik en garnaaltjes.  Mooi gedaan want op deze manier krijgt de brunch nog wat extra glans.
Kalfszwezerik met garnalen
Buffetten doen mij meestal denken aan overvolle magen.  Maar ondanks dat ik van alles gesnoept heb, ben ik zeker niet met een overvolle maag naar huis gegaan.  Je hebt voldoende tijd om op een rustig tempo van alles te eten.  De brunch heeft ons een gezellige en lekkere middag-namiddag bezorgd.  Zeker voor herhaling vatbaar, maar misschien zullen we de volgende keer gaan brunchen bij 'Alice' :)

vrijdag 16 januari 2015

Eat Love

Enkele jaren geleden nam Valentina Gatti 'De Mineral' over en toverde het om naar Eat Love Tastings.   Van de aanpalende zaal maakte ze de biopizzeria Eat Love.  'Eat Love' is in Gent en omstreken al een echt begrip geworden.  En het staat ook vermeld in het boek 'Must Eat' van Luc Hoornaert.  Daarom wou ik er al eens een tijdje naartoe gaan.  Omdat we deze avond nog een film moesten halen, kozen we voor een snelle hap en werd het de biopizzeria Eat Love.
Eat Love @ 'Must Eat' - Luc Hoornaert
Eat Love @ 'Must Eat' - Luc Hoornaert
De biopizzeria is simpel ingericht, maar het geeft wel een gezellig, warm en trendy gevoel.  Zowel de tafels, de bekleding als de toog bestaan uit houten platen.  De belichting bestaat precies uit papieren zakken die rond een lamp hangen.
Op de kaart vind je enkele Bar Bites, vele soorten pizza's en Dolci.  De pizza's worden gemaakt naar een recept van haar Italiaanse vader en bestaan uit biologische bloem van de 'Molens van Oudenaarde'.  Naast de normale versie, kan je de pizza's ook in mini-formaat verkrijgen en als je niet kan kiezen, kan je ook 2 smaken samen stellen op 1 pizza.  Naast de traditionele pizza's vind je er ook creatieve samenstellingen aangepast aan de seizoenen.
'Sharing is Caring' is het moto van het restaurant en dat doen we al onmiddellijk met enkele Bar Bites: fish sticks met gribiche (soort tartaar saus) en focaccia met houmous.  Daarbij nam ik een mojito.  Deze was lekker maar ze waren precies toch een beetje karig geweest met de hoeveelheid.
Als pizza had ik gekozen voor 'eliette'.  Een pizza met tomaat, look, ajuin, zwarte olijf, ansjovis, origano en pili pili.  Een lekkere pizza waarbij vooral de rode ajuin en ansjovis naar voor kwamen.  Hij was lichtjes pikant en dat mocht van mij gerust nog wat meer geweest zijn.  Aan de overkant kwam de 'diavola' op het bord.  Deze bestond uit tomaat, mozzarella en pikante salame.  Ook deze pizza smaakte goed en lichtjes pikant.
Eliette - tomaat, look, zwarte olijf, ansjovis, origano, pili pili
Diavola - tomaat, mozzarella, pikante salame
In de trendy restaurants staan er tegenwoordig overal sapjes op de drankkaart.  Dus ook in dit restaurant.  Al staan ze er hier al enkele jaren op en zijn ze eigenlijk de trendsetters i.p.v. de volgers.  Bij mijn pizza koos ik voor een bietensapje dat bestaat uit groene appel, rode en gele biet, limoen en kokoswater.
Is 'Eat Love' al een begrip in Gent, dan zijn Sofie's love wafeltjes dat zeker.  We konden dan ook niet anders dan ons avondje af te sluiten met deze heerlijke, luchtige en krokante wafeltjes!
Verwacht zeker geen pizza's zoals in de Pizza Hut.  Hier krijg je echte pizza's met verse ingrediënten op je bord. Het was een gezellige avond en we keren zeker nog eens terug om Tastings uit te proberen!
Eat Love Tastings
Ajuinlei 10 - 9000 Gent

woensdag 7 januari 2015

Fleur De Lin

Eind vorig jaar had ik dit restaurant al in mijn top 10 gezet zonder dat ik er al geweest was.  Raar?  Je zou denken van wel, maar naar mijn gevoel zou dit een toppertje worden.  En dat is het ook geworden!  In GaultMillau krijgen ze 15/20.  Bij de Hospitality Awards waren ze genomineerd voor 'Best Restaurant Concept' en moesten ze de duimen leggen voor The Jane.  En een tijdje geleden stonden ze in de Weekend Knack bij de restaurants die ook een ster verdienen.  Na mijn avond kan ik Weekend Knack daar alleen maar in bijtreden.  Als ze op dit elan verder doen dan zou er dit jaar wel eens een ster naast hun naam kunnen staan.

Ik ben hier altijd bezig over 'zij', maar wie zijn de mensen achter Fleur De Lin eigenlijk?  Fleur De Lin wordt gerund door Lode De Rover en Barbara Dhondt.  Lode staat achter het fornuis en werd in 2011 tijdens de wedstrijd Prosper Montagné uitgeroepen tot Eerste Kok van België.  Voor hij met Fleur De Lin begon, heeft al in verschillende goede restaurants gewerkt zoals Comme Chez Soi, De Lijsterbes, Eyckerhof, ...  Barbara Dhondt is de Maître van het restaurant.  Zij zorgt samen met een equipe van alleen maar vrouwen (die avond toch) voor de vriendelijke en vlotte bediening.
Photo by hln.be
Fleur De Lin is gehuisvest in een oude spinnerij die een ganse transformatie heeft ondergaan.  Het restaurant baadt in de kleuren zwart en goud.  Je komt het restaurant binnen in een soort lounge gedeelte waar je het aperitief kan nuttigen in gouden zeteltjes.  Dit gedeelte is zeer modern, maar naar mijn mening ook een beetje kil. Komt dit door het hoge plafond, het grote glaspartij of gewoon omdat we er (vanwege de eindejaarsperiode) alleen zaten om te aperitieven.  De eerste 2  amuses smaakten goed, maar misten naar mijn bescheiden mening een beetje pit.  De volgende 2 amuses zaten qua smaak er knal op!
Photo by himacs.eu

Na het aperitief verhuisden we naar het restaurantgedeelte waar ik terug gekatapulteerd werd naar mijn schooltijd.  De industriële look, gecombineerd met authentieke elementen van het gebouw en de kleuren gaven meteen aan waarom ze genomineerd waren voor de Hospitality Awards.
Photo by restaurantfleurdelin.be
Als eerste voorgerecht kregen we een mooi stukje gegaarde vis met coquilles en avocado.  Een betere start konden we ons niet wensen.  Een mooi gerechtje met frisse accenten.
Bij het tweede voorgerecht kregen we kabeljauw en deze keer was de vis vergezeld van mosseltjes.  Het gerecht deed mij qua kleur en geur een beetje denken aan paella.
Bij het volgende gerecht schakelden we van de zee over naar de bossen.  Als hoofdproduct stond er haas op het menu.  Deze werd gecombineerd met knolselder en pinda.
 Vervolgens kregen we wilde eend met peterseliewortel, zilverui en champignons.

Het eerste dessert was Nougat uit Montelimar met pistache, hazelnoot, mérengue en moeder Babelutte.
 Als laatste gerecht kregen we een mooie creatie van chocolade en pistache.

 Deze heerlijke avond sloten we af met een tasje koffie en een paar lekkernijen.
Er waren al veel vrienden gaan eten bij Fleur De Lin.  Ik had er al veel goeds over gehoord en gelezen, dus kon het niet slecht zijn.  En dat was het zeker niet!  Lode serveert mooie, frisse gerechten.  Neem daar nog de uitstekende service van Barabara en het mooie interieur erbij en je zit goed voor een mooie avond!  Ik ben benieuwd hoelang het nog zal duren eer er iets gaat blinken naast de naam 'Fleur De Lin'.

Website 'Fleur De Lin'